 |
 |
www.zarzadzaniedum.fora.pl
ZARZĄDZANIE DZIENNE UZUPEŁNIAJĄCE MAGISTERSKIE
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Joanna Przybyłowicz
Dołączył: 13 Paź 2011
Posty: 20
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Śro 17:33, 11 Sty 2012 Temat postu: RACHUNKOWOŚĆ - referaty |
 |
|
WYNIK FINANSOWY
W ciągu roku obrotowego na kontach wynikowych systematycznie gromadzone są informacje pochodzące z działalności gospodarczej. Dzięki informacjom dostarczanym obligatoryjnie, co miesiąc, przez zestawienie obrotów i sald, możliwe jest ustalenie wyniku finansowego na koniec każdego miesiąca. Wynik finansowy tak uzyskany nosi miano pozabilansowego lub statystycznego, gdyż jest wykazywany na odpowiednich formularzach
i zeznaniach, przekazywanych comiesięcznie do urzędów statystycznych i skarbowych. Ustalenie wyniku finansowego następuje na końcu roku obrotowego, pod datą 31 grudnia. Dokonuje się wtedy specyficznych księgowań na koncie „Wynik finansowy”, określanych jako księgowania do zamknięć rocznych. W zależności od rodzaju ewidencji kosztów prowadzonej w jednostce, wynik finansowy może być ustalany metodą kalkulacyjną lub porównawczą. Oba warianty rachunku zysków i strat dają ten sam rezultat – wynik finansowy obliczony według wariantu porównawczego ma taką samą wartość, jak wynik finansowy obliczony według wariantu kalkulacyjnego. Różnica pomiędzy wymienionymi metodami sprowadza się do odmiennego ujmowania kosztów podstawowej działalności operacyjnej
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
Joanna Przybyłowicz
Dołączył: 13 Paź 2011
Posty: 20
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Śro 17:36, 11 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
METODA KALKULACYJNA
Wariant kalkulacyjny stosowany jest wyłącznie, gdy jednostka prowadzi ewidencję na kontach zespołu 5. W zespole 5 zgromadzone są koszty według miejsc ich powstawania
i dzięki temu wyodrębnione są faktyczne bezpośrednie i pośrednie uzasadnione koszty wytworzenia produktu oraz pokazane oddzielnie koszty niebędące kosztami produkcji podstawowej, jak koszty sprzedaży czy koszty zarządu. Niezależnie od sposobu wyboru metody na konto „Wynik finansowy” przenoszone są uzyskane przed jednostkę przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów (na stronę Ct), wartość sprzedanych towarów
i materiałów w cenie zakupu (nabycia) (na stronę Dt), pozostałe przychody (Ct) i koszty (Dt) operacyjne, przychody (Ct) i koszty (Dt) operacji finansowych, zyski (Ct) i straty (Dt) nadzwyczajne oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego (Dt). Ponadto
w jednostkach sporządzających rachunek zysków i strat metodą kalkulacyjną, na konto „Wynik finansowy” przenoszone są:
• Rzeczywisty koszt wytworzenia sprzedanych produktów, ujmowany na koncie „Koszt sprzedanych produktów”
• Koszty ogólnego zarządu i koszty sprzedaży.
W jednostkach gospodarujących często prowadzi się ewidencję kosztów zarówno
w zespole 4, jak i w 5. Wybór metody ustalania wyniku finansowego zależy wtedy od decyzji zarządu firmy. Jeżeli stosuje się metodę kalkulacyjną i dodatkowo stosuje się konta zespołu 4, należy wtedy pamiętać o przeniesieniu sald kont „Kosztowych według rodzaju” na stronę Wn konta „Rozliczenie kosztów rodzajowych”.
Ogólny schemat konta "wynik finansowy" w wariancie kalkulacyjnym:
Wynik finansowy
po debecie => Koszty sprzedanych produktów + koszty sprzedaży + koszty zarządu
+
Pozostałe koszty operacyjne + koszty finansowe + straty nadzwyczajne
po stronie kredytowej=> Przychody z podstawowej działalności operacyjnej: przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów
+
Pozostałe przychody operacyjne + przychody finansowe+ zyski nadzwyczajne
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Katarzyna Przepióra
Dołączył: 14 Paź 2011
Posty: 45
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Śro 17:38, 11 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Wynik finansowy metoda porównawcza
Jest stosowany wówczas gdy jednostka prowadzi ewidencję kosztów tylko w układzie rodzajowym (na kontach zespołu 4) lub jednocześnie w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym (na kontach zespołu 4 i 5). Metoda ta polega na porównaniu osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów w trakcie całego okresu sprawozdawczego (ewidencjonowanych na kontach zespołu 4). W myśl zasady współmierności przychodów i kosztów nie wszystkie poniesione koszty „towarzyszą” osiągniętym z działalności operacyjnej przychodom. Zasada ta wymaga porównania kosztów współmiernych przychodom z kosztami poniesionymi. Porównanie tych kosztów odbywa się na koncie „Rozliczenie kosztów rodzajowych” i wynikiem tego zestawienia jest saldo określane mianem „Zmiana stanu produktu”. Saldo mające charakter Wn informuje o zmniejszeniu stanu produktów oraz rozliczeń międzyokresowych kosztów i skutkuje to zmniejszeniem przychodów za sprzedaży produktów. Saldo Ma konta 490 oznacza z kolei zwiększenie stanu produktów i wpływa to na powiększenie przychodów ze sprzedaży tych produktów. Ogólnie rzecz ujmując, przychody ze sprzedaży produktów są na koniec roku korygowane (w górę lub dół) o zmianę stanu produktów.
Niezależnie od sposobu sporządzania rachunku zysku i strat na konto WF przenoszone są uzyskane przez jednostkę przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, wartość sprzedanych towarów i materiałów w cenie zakupu (nabycia), pozostałe przychody i koszty operacyjne, przychody i koszty operacji finansowych, zyski i straty nadzwyczajne oraz obowiązkowe obciążenia WF. Jednak jeżeli jednostka sporządza porównawczy rachunek zysków i strat na konto WF przenoszone są ponadto:
Wszystkie poniesione koszty rodzajowe zgromadzone na koncie „koszty wg rodzajów”,
Zwiększenia bądź zmniejszenia stanu produktów oraz rozliczeń międzyokresowych kosztów- w korespondencji z kontem „rozliczenie kosztów”
Obroty wewnętrzne – w korespondencji z kontem „Obroty wewnętrzne”
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Katarzyna Przepióra
Dołączył: 14 Paź 2011
Posty: 45
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Śro 17:38, 11 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
niech inni też wrzucą swoje referaty 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Dagmara Rożek
Dołączył: 10 Paź 2011
Posty: 18
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Śro 18:14, 11 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Rachunek kosztów pełnych
Historycznie wykształcił się jako pierwszy. Prowadzony systematycznie, okresowo, stanowi podsystem systemu ewidencyjno-sprawozdawczego rachunkowości. Jego zasady zgodne są z zasadami rachunkowości finansowej, gdyż jest on podporządkowany wymogom obligatoryjnej sprawozdawczości finansowej, w naszym kraju uregulowany przepisami ustawy o rachunkowości
Idea rachunku kosztów pełnych opiera się na założeniu, że koszty ponoszone są przez przedsiębiorstwo w związku z wytworzeniem określonych produktów. Konsekwencją tego jest rozliczanie całości kosztów wytworzenia w danym okresie na wyprodukowane w tym okresie produkty zakończone i niezakończone.
W zasadzie czystej rachunek ten nie występował, najczęściej ulegał on modyfikacjom, w wyniku których na bazie podziału ogółu ponoszonych przez przedsiębiorstwo kosztów na: produkcyjne i nieprodukcyjne stworzono modelowe podstawy funkcjonowania tego rachunku. Opierają się na zasadzie, że tylko koszty wytworzenia traktowane są jako koszty produktów, zaś nieprodukcyjne jak koszty okresu, ujmowane są wprost jako zmniejszenie wyniku finansowego danego okresu.
W rachunku kosztów pełnych przyjmuje się, że wszystkie koszty wytworzenia produktów są proporcjonalne do wielkości produkcji. W tym typie rachunku kosztów przyjmuje się również założenie, że na wysokość całkowitego kosztu wytworzenia przedsiębiorstwa wpływa tylko jedna zmienna-wielkość produkcji.
Rachunek kosztów zmiennych
Nazywany jest rachunkiem kosztów częściowych, prowadzony w przedsiębiorstwach na potrzeby wewnętrzne. To model kosztów niezgodny z wymogami sprawozdawczości finansowej.
Nadrzędnym kryterium klasyfikacji kosztów jest zmienność, czyli wrażliwość na wahania wielkości produkcji. W rachunku tym wyróżnia się 2 kategorie kosztów podstawowej działalności operacyjnej:
a) koszty stałe, których poziom jest niezależny od wielkości produkcji
b) koszty zmienne, poziom zależny jest od wielkości produkcji
Charakter kosztów zależnych od wielkości produkcji posiada z reguły część kosztów wytworzenia. Koszty niezależne od rozmiarów produkcji to pozostała część kosztów wytworzenia oraz całość kosztów nieprodukcyjnych.
W rachunku kosztów zmiennych zakłada się że tylko zmienne koszty wytworzenia produktów są proporcjonalne do ilości produkcji.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
MagdalenaPrucyk
Dołączył: 10 Paź 2011
Posty: 17
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Okolice
|
| Wysłany: Czw 13:19, 12 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
dziekujemy za referaty? P
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Jadwiga Prokuska
Starosta ćwiczeniówki
Dołączył: 11 Paź 2011
Posty: 54
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Czw 19:05, 12 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Cykl życia produktu jest to okres od wprowadzenia produktu na rynek do momentu jego wycofania.
Rachunek kosztów cyklu życia jest narzędziem wspierającym proces strategicznego planowania i kontroli przy uwzględnieniu informacji kosztowych. Przyjmuje za założenie, że w różnych fazach tego cyklu generowane są inne przychody i koszty. Bierze się tu pod uwagę ponoszone koszty i uzyskiwane przychody w konkretnej fazie oraz wartości skumulowane
Rachunek cyklu kosztów życia obejmuje następujące fazy:
• Tworzenie i rozwój- W tej fazie ponoszone są wyłącznie koszty związane z badaniami nad produktem, z projektowaniem i przygotowaniem do produkcji nowych produktów.
• Wprowadzenie na rynek- Tutaj pojawiają się koszty wytworzenia, sprzedaży i przede wszystkim intensywnej reklamy. Pojawiają się pierwsze przychody.
• Wzrost- W czasie tego etapu zwiększona sprzedaż skutkuje coraz wyższymi przychodami, rosnącymi wydatkami wytworzenia, zaopatrzenia, ogólnego zarządu i zbycia. Jest to chwila, gdzie przychody powinny przekroczyć skumulowane koszty.
• Dojrzałość- Występują tu dodatkowe koszty ponoszone na badania nad ulepszeniem jakości lub unowocześnieniem produktu.
• Spadek, schyłek - Występuje tu stopniowe ograniczanie kosztów wytworzenia, zbytu i reklamy. Można tutaj sprzedawać zapasy po obniżonych cenach. Zyski maleją.
• Likwidacja - Ponoszone są tu koszty związane z wycofaniem produktu z rynku.
W większości przypadków zarządzanie kosztami cyklu życia produktu polega na wpływaniu na ich wysokość, zanim te koszty faktycznie zostaną poniesione.
Rzeczywistą wielkość zysku na sprzedaży w całym cyklu życia produktu można obliczyć dopiero po jego wycofaniu z rynku. Na początku tego cyklu jest możliwe jedynie określenie spodziewanego zysku ze sprzedaży.
Przez zastosowanie rachunku cyklu życia produktu istnieje możliwość :
• oceny rentowności produktów w długim okresie,
• sterowania produkcją oraz kosztami,
• stosowania odpowiedniej polityki cenowej,
• określenia ryzyka operacyjnego,
• oceny programów inwestycyjnych.
Kalkulacja kosztów cyklu życia: -metody szacowania najważniejszych kosztów związanych z produkcją :
Koszty wytwarzania produktu
Szacuje się tu najczęściej występujące rodzaje kosztów, do których zalicza się:
• koszty zużycia materiałów bezpośrednich.
• koszty robocizny bezpośredniej, które mogą być szacowane przy wykorzystaniu krzywej uczenia się.
• inne koszty, których wysokość jest ustalana w stosunku do liczby przepracowanych roboczogodzin bezpośrednich.
Koszty utrzymania potencjału technicznego
Koszty te odzwierciedlają wartościowe zużycie zasobów na zapewnienie technicznej sprawności wykorzystywanych w produkcji urządzeń. Tego rodzaju koszty można podzielić na:
• koszty okresowych przeglądów urządzeń,
• koszty remontów planowanych,
• koszty usuwania awarii.
Koszty jakości
Najczęściej składają się na nie:
• koszty prewencji.
• koszty badań i oceny.
• koszty strat.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Jadwiga Prokuska dnia Czw 19:06, 12 Sty 2012, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
AśkaRaś
Dołączył: 13 Paź 2011
Posty: 28
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Czw 21:20, 12 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
AśkaRaś
Dołączył: 13 Paź 2011
Posty: 28
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Czw 21:21, 12 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Rachunek odpowiedzialności – jest systemem zarządzania przedsiębiorstwem, polegającym na zarządzaniu poprzez ośrodki odpowiedzialności, stosuje się go w przedsiębiorstwach zdecentralizowanych oraz powiązanych (kapitałowo, personalnie). System zajmuje się identyfikacją, pomiarem, wyceną produktów pracy oraz osób odpowiedzialnych za poszczególne ośrodki (centra) odpowiedzialności. Rachunek służy głównie sporządzaniu raportów z wykonania budżetów dla dość krótkich okresów czasu przez ośrodki odpowiedzialności, które informują odpowiedzialne za wyniki osoby o odchyleniach od wielkości planowanych ujętych w budżetach; może być rozumiany, jako system grupowania oraz przedstawiania informacji, które uwzględniają zakres uprawnień i odpowiedzialności poszczególnych centrów. W rachunku odpowiedzialności raporty z wykonania budżetu stanowią podstawę do wykonania czynności zaradczych i korygujących działania kierowników oraz pracowników.
Ośrodek odpowiedzialności (centrum odpowiedzialności – responsibility center) – należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną zarządzaną w sposób jednoosobowy, której kierownik jest odpowiedzialny za realizację celu wyznaczonego przez kierownictwo wyższego poziomu zarządzania. Należą do nich podmioty wyodrębnione wewnątrz firmy, takie jak jednostki organizacyjne (np. wydziały, zakłady, fabryki, filie) lub obszary odpowiedzialności (np. produkcyjne, handlowe, usługowe). Rezultaty działania centrów są mierzone za pomocą mierników, które dzielimy na dwie grupy: ilościowe (finansowe i niefinansowe) oraz jakościowe (wewnętrzne i zewnętrzne).
Ośrodki odpowiedzialności pełnią takie funkcje jak:
planowanie (budżetowanie w krótkich okresach czasu),
organizowanie (organizacja pracy w taki sposób, aby osiągać główne cele przedsiębiorstwa),
kontrolowanie (analiza odchyleń od wcześniejszych założeń, czyli budżetów),
motywowanie (sprzężenie celów i zadań ośrodków tak, aby pracownicy świadomie angażowali się w pracy).
W zależności od zakresu odpowiedzialności kierowników można wyróżnić rodzaje ośrodków odpowiedzialności:
koszty
przychody
wyniki (chodzi tu o zysk)
inwestycje
produkcja
wydatki
wpływy należności
Etapy wdrożenia koncepcji ośrodków (centrów) odpowiedzialności:
1. określenie kryteriów wyodrębnienia ośrodków odpowiedzialności,
2. podział organizacji na ośrodki odpowiedzialności oraz zidentyfikowania osób odpowiedzialnych za efekty osiągane przez ośrodki odpowiedzialności,
3. określenie celów, zadań i budżetów dla organizacji jako całości oraz dla każdego centrum odpowiedzialności,
4. zorganizowanie systemu informacji rachunkowej i kontrolnej,
5. zorganizowanie i stworzenie procedur analizy i kontroli raportów z działalności ośrodków odpowiedzialności,
6. ustalenie zasad powiązania wyników działalności centrów z systemem motywacyjnym.
Do najważniejszych zadań (celów) rachunku odpowiedzialności należy zaliczyć:
wspomaganie naczelnego kierownictwa w motywowaniu, kontrolowaniu i wynagradzaniu kierowników ośrodków odpowiedzialności na podstawie odpowiednich parametrów ekonomicznych,
ustalenie efektywności zarządzania powierzonymi obszarami działalności przez kierowników z punktu widzenia wykorzystania zasobów,
umożliwienie porównania ośrodków odpowiedzialności między sobą w danym przedsiębiorstwie jak i z konkurencją (benchmarking wewnętrzny i zewnętrzny),
przejęcie zarządzania operacyjnego przez kierowników centrów odpowiedzialności,
umożliwienie szybkiego reagowania na zmiany zachodzące w otoczeniu.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Katarzyna Przepióra
Dołączył: 14 Paź 2011
Posty: 45
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Pią 10:28, 13 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Niech reszta osób też wrzuci swoje referaty jeśli możecie bo ułatwiło by nam to naukę 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Anita Rączy
Dołączył: 07 Paź 2011
Posty: 7
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Pią 10:50, 13 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Rachunek kosztów docelowych – Target Costing
Target Costing jako nowoczesny model rachunku kosztów pozwala kontrolować i obniżać koszty już na etapie projektowania produktu. Rachunek ten polega na określeniu docelowych kosztów produktu bądź usługi. Aby ustalić tę wielkość, należy znać docelową cenę i zysk docelowy.
Procedura kosztów docelowych:
1. Opracowanie planu strategicznego
2. Wyznaczenie docelowej ceny sprzedaży
3. Wyznaczenie zysku docelowego
4. Wyznaczenie kosztu dopuszczalnego, a następnie kosztu docelowego
Ad 2) Docelowa cena otrzymywana jest z rynku na podstawie cen istniejących produktów (konkurencyjnych) lub cen wcześniejszych wersji danego produktu.
Ad 3) Zysk docelowy jest określany przez przedsiębiorstwo. To ono decyduje o jego wysokości. Najczęściej określany jest jako procent ceny docelowej, czyli określonej rentowności.
Ad 4) Koszt dopuszczalny otrzymujemy poprzez odjęcie od ceny docelowej zysku docelowego.
Koszt dopuszczalny = Docelowa cena sprzedaży – Zysk docelowy
Koszt dopuszczalny informuje o tym, jaki może być maksymalny koszt jednostkowy produktu, który zagwarantuje przedsiębiorstwu oczekiwany poziom rentowności. Kosztu dopuszczalnego nie można przekroczyć. Stanowi bazę odniesienia do wyznaczenia kosztu docelowego.
Koszt docelowy
By wyznaczyć koszt docelowy, należy uwzględnić koszty bieżące.
W przypadku gdy:
a) Koszt dopuszczalny > koszt bieżący - wówczas kosztem docelowym staje się koszt bieżący
b) Koszt dopuszczalny < koszt bieżący - wówczas powstała różnica informuje nas o tym, o ile musimy obniżyć koszt bieżący aby osiągnąć koszt docelowy
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Ela Rączka
Dołączył: 11 Paź 2011
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Pią 12:46, 13 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Budżetowanie rozumiane jest jako krótkookresowe planowanie służące przedsiębiorstwu do osiągnięcia jego celów. Budżetowanie to nie tylko zespół czynności związanych z tworzeniem i zatwierdzaniem budżetów, ale także proces kontroli budżetowej.
Budżet jako forma planu finansowego, służy do realizacji celów krótkookresowych, operacyjnych. Można go zdefiniować jako plan działania określający sposób alokacji zasobów przedsiębiorstwa, wyrażony w formie ilościowej lub wartościowej, sporządzony na okres roku lub okresy krótsze, przyjęty do realizacji oraz na bieżąco kontrolowany i modyfikowany
Budżetowanie jako narzędzie rachunkowości zarządczej spełnia w przedsiębiorstwie określone funkcje:
- służy komunikowaniu planów działania przedsiębiorstwa w dół organizacji (tak by każdy pracownik wiedział co i w jaki sposób chcą osiągnąć zarządzający organizacją);
- formalizuje plany działania;
- dostarcza punkty odniesienia do monitorowania bieżących osiągnięć;
- umożliwia dostrzeżenia „wąskich gardeł” zanim one wystąpią;
- umożliwia ocenę pracy kierowników ośrodków odpowiedzialności.
W procesie budżetowym wyróżniamy trzy etapy:
1) tworzenie budżetu jako sformalizowanego opisu działania w czasie, określającego planowane środki finansowe i przewidywane koszty.
2) realizacja budżetu.
3) kontrola budżetu jako forma oceny bieżących wyników w stosunku do przyjętych zadań, będących podstawą premiowania wykonawców i ewentualnej korekty planu budżetowego.
Plany budżetowe można podzielić na wiele różnych sposobów. Najczęściej wskazywane są takie kryteria podziału jak:
- podmiotowe (plany opracowane dla potrzeb przedsiębiorstwa oraz plany opracowane dla wewnętrznych jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa);
- przedmiotowe (plany działalności produkcyjnej, zaopatrzeniowej, marketingowej, prac badawczo-rozwojowych, działalności inwestycyjnej i finansowej);
- „pola decyzji” (plany wycinkowe, problemowe, strategiczne)
- „charakteru decyzji” określanych w procesie planowania (plany strategiczne, taktyczne i operacyjne);
- horyzontu czasowego planowania (plany długookresowe, średniookresowe, krótkookresowe).
Budżet główny (Master Budżet) jest zespołem wzajemnie zależnych budżetów szczegółowych, połączonych siecią powiązań.
Procedura budżetowania rozpoczyna się od przygotowania budżetu sprzedaży, który wyznacza wolumen produkcji, a więc także wielkość koniecznych zasobów, wpływając tym samym na ustalenia zawarte w budżetach produkcji, zapasów oraz kosztów bezpośrednich i pośrednich. Wszystkie budżety częściowe decydują o wysokości budżetu pieniężnego, czyli zestawienia wpływów i wydatków pieniężnych, tworząc jednocześnie operacyjną część budżetu głównego. Budżet ten jest uzupełniany o część finansową, której podstawowy element stanowi właśnie budżet środków pieniężnych. Część finansowa zawiera ponadto budżet inwestycyjny, określający planowane wydatki inwestycyjne.
Na podstawie budżetów częściowych opracowywane są sprawozdania finansowe pro forma, obejmujące rachunek zysków i strat, bilans i rachunek przepływów pieniężnych.
Etapy sporządzania budżetu głównego:
1) Przygotowanie budżetu sprzedaży wraz z oszacowaniem przyszłych wpływów pieniężnych.
2) Przygotowanie budżetu produkcji lub zakupu towarów w przedsiębiorstwach handlowych.
3) Budżet materiałów bezpośrednich wraz z oszacowaniem wydatków z tego tytułu.
4) Budżet robocizny bezpośredniej.
5) Budżet pośrednich kosztów produkcji.
6) Budżet kosztów ogólnego zarządu i sprzedaży.
7) Budżet zapasów końcowych wyrobów gotowych.
 Budżet kosztu wytworzenia sprzedanych produktów.
9) Planowany rachunek zysków i strat.
10) Budżet środków pieniężnych.
11) Bilans pro forma.
Tradycyjne podejście do budżetowania zakłada przygotowanie budżetu raz na rok (w praktyce jego zatwierdzenie odbywa się na początku okresu sprawozdawczego).
Planowanie na podstawie budżetów kroczących (ciągłych) zakłada ich aktualizację częściej niż raz na rok (np. kwartalnie). Nowy budżet nadal obejmuje okres 12 miesięcy, przy czym jest on opracowany z dużą dokładnością na początkowe miesiące danego roku.
Budżet kroczący umożliwia:
- obniżenie stopnia niepewności prognozy, co wpływa na zwiększenie stopnia efektywności planu;
- oparcie procesu planowania i kontroli na ostatnim, realistycznym planie, a nie na założeniach budżetu stałego, przygotowywanego raz na rok;
- wydłużenie okresu, na który przygotowywany jest plan działania, w stosunku do budżetu tradycyjnego.
Przygotowanie go wymaga zaangażowania większej ilości czasu i środków, więc jest bardziej kosztowy.
Z punktu widzenia sposobów przeliczania wyróżniamy budżety:
- wielostopniowe;
- przeliczane za pomocą współczynnika elastyczności kosztów;
- z równaniami kosztów.
Ze względu na sposób opracowania budżetów wyróżniamy:
- budżety przyrostowe;
- budżetowanie od zera.
Budżetowanie umożliwia prezentację szczegółowej analizy odchyleń, według ośrodków odpowiedzialności i poszczególnych pozycji kosztów analizowanych z punktu widzenia cen i ilości zużycia zasobów. Analiza ta zwana jest analizą odchyleń lub analizą wariancji. Jej istota to porównanie wielkości faktycznych z budżetowymi, ustalenie ewentualnych różnic, a następnie analiza przyczynowa wyodrębnionych różnic.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Marta Pluta
Dołączył: 17 Paź 2011
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Nie 9:50, 15 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
ja dorzucam swój referat o progu rentowności i analizie wrażliowści choć zaznaczam że z tego będą tylko zadania bo tak pani Kaszuba - Perz napisała na swoje stronie. Ale dla poszerzenia wiedzy możecie sobie o tym poczytać
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Marta Pluta dnia Nie 9:55, 15 Sty 2012, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Marta Pluta
Dołączył: 17 Paź 2011
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Wysłany: Nie 9:51, 15 Sty 2012 Temat postu: |
|
|
Analiza progu rentowności jest narzędziem badania relacji między zmianami wielkości produkcji i sprzedaży a zmianami kosztów, przychodów i wyniku finansowego. Analiza progu rentowności umożliwia uzyskanie odpowiedzi na pytanie ile produktów należy wytworzyć i sprzedać, aby przychód uzyskany ze sprzedaży tych produktów pokrył poniesione koszty a następnie przyniósł przedsiębiorstwu zysk.
PRÓG RENTOWNOŚCI jest taką wielkością produkcji (sprzedaży) przy której przychody uzyskane ze sprzedaży równają się kosztom całkowitym czyli zysk operacyjny będzie równy zero. Przedsiębiorstwo nie będzie generowało zysku jak i nie będzie ponosiło straty.
Analiza progu rentowności związana jest z rachunkiem kosztów zmiennych. W rachunku tym wyróżniamy:
KOSZTY STAŁE – nie zależą od wielkości produkcji i w danym okresie czasu nie ulegają żadnym zmianom. Ponoszone są nawet wtedy gdy przedsiębiorstwo nie prowadzi produkcji, np. amortyzacja środków trwałych.
KOSZTY ZMIENNE – zależą od wielkości produkcji tzn. wraz ze wzrostem produkcji łączne koszty wzrastają i odwrotnie.
ANALIZA PROGU RENTOWNOŚCI oparta jest na wielkościach szacunkowych, gdyż przeprowadza się ją przed podjęciem decyzji o realizacji przedsięwzięcia rozwojowego. Dlatego też analiza progu rentowności powinna być uzupełniona ANALIZĄ WRAŻLIWOŚCI. Przez analizę wrażliwości rozumie się badanie siły oddziaływania różnych czynników lub ich kombinacji na poziom rentowności (zysku) przedsiębiorstwa.
Analiza wrażliwości może być przeprowadzona w dwóch podstawowych obszarach. Pierwszy z nich dotyczy badania, w jakim stopniu zmiana poszczególnych parametrów np. ceny sprzedaży wpłynie na zmianę progu rentowności lub założonego poziomu zysku. Drugi obszar to wyznaczanie WIELKOŚCI GRANICZNYCH tzn. minimalnych lub maksymalnych wielkości poszczególnych parametrów, które przy z góry określonym poziomie sprzedaży pozwolą osiągnąć próg rentowności.
Na postawie granicznych wielkości poszczególnych czynników określić można również MARGINES BEZPIECZEŃSTWA z uwagi na zmiany tych czynników. Margines ten ustala się z uwagi na jednostkową cenę sprzedaży i ze względu na jednostkowe koszty zmienne. Marginesy bezpieczeństwa pozwalają określić jaka maksymalna zmiana poziomu poszczególnych czynników jest dopuszczalna z punktu widzenia badanego projektu inwestycyjnego.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Marta Pluta dnia Nie 9:57, 15 Sty 2012, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
|
